ببار ای باران ، ببار که غم از دلم رفتنی نیست، اشکهای روی گونه ام دیدنی نیست.
ببار ای باران که این تنهایی تمام شدنی نیست، آن لحظه های زیبا تکرار شدنی نیست.
ببار ای باران که شعر تلخ جدایی خواندنی نیست ، غم تلخی که در سینه دارم فراموش شدنی نیست
ببار که دلم گرفته است ، چشمهایم از اشک ریختن خسته است.
ببار ای باران ، که سکوت این لحظه ها با صدای تو و صدای گریه هایم شکسته شود، دلم از غصه ها خالی شود و لحظه هایم مثل همیشه بارانی شود.
ببار ای باران ، آمدن تو مرا آرام میکند ، قطره های تو مرا از چشمان غریبه ها پنهان میکند.
چه آمد بر سرم که اینگونه پریشانم ، باور ندارم که اینگونه تنهایم .
چه آمد بر سرم که اینک آرزوی کسی را دارم که با من قدم بزند در زیر قطره های باران، درد دل کند با من در این حال و هوای دلگیر آسمان.
ببار ای باران که غم از دلم رفتنی نیست ، هوای سرد قلبم گرم شدنی نیست.
راهم را گم کرده ام در کوچه پس کوچه های شهر در این شب بارانی ، کجا بروم، من که سرپناهی را جز تو ندارم ای باران ، در آغوش چه کسی آرام بگیرم من که هیچکس جز خدا را ندارم ای آسمان.
ببار ای باران ، این آرامش ناخواسته ام را در زیر قطره های باوفایت از من نگیر ، بی وفا نباش ، ای باران با وفا تنها همین شب هوای مرا داشته باش .

دیگه حال منو از من نپرسید
دیگه چیزی ندارم که بگیرید
حالا تنهام و از دست زمونه
دلم دیگه نمیخواد که بمونه
دارم میسوزم از داغ جدایی
دارم میمیرم از این بی وفایی
دیگه حال منو از من نپرسید
دیگه چیزی ندارم که بگیرید
شاید باید تمام روزها را
شب و این تیرگیهارو خدایا
با جون خسته ام طاقت بیارم
از این دلبستگیها کم نیارم
دیگه حال منو از من نپرسید
دیگه چیزی ندارم که بگیرید
تو این دنیا که هر کس خسته میشه
میره با یک نفر دلبسته میشه
تو این دنیا فقط سهم دل من
شده با غم نشستن حاصل من
شاید امروز و فرداس که بمیرم
از این دنیا تقاصش رو بگیرم
دیگه از حال من اصلا نپرسید
دیگه چیزی ندارم تا بگیرید

گاهی دوست دارم بدون پک زدن ، فقط بنشینم و نگاه کنم که سیگارم چگونه میسوزد ...

شاید آخر فهمیدم چه لذتی میبری از تماشای سوختن من ؛

شاید آخر قانع شدم!

فرزندم..............
گفته بودم دوستت دارم ..............

ایا این حق من بود؟؟

.
که در اتاقی تنها باشم.....   تنهای تنها.........

 فرزندم.........               حالا که محتاجم کجایی ؟

نگفته بودی دوستم داری ...........                افسوس یادت رفت

دریغ از شاخه گلی ..........   شاخه گل نمیخواهم.  میخواهم ببینمت..............

لاقل جوابم را بده عزیزم...........

با درد تنهایی چه میشود کرد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

من امیدم به خداست ............

افسوس دلم را شکستی ..............

امدی ولی ..................

دیگیر دیر شد................

بیایید قبل از این که دیر شود به یاریشان برویم.....................

قلب را خالی نگه دار.

اگر هم روزی خواستی کسی را در قلبت جای دهی٬

سعی کن که فقط یک نفر باشد.

به او بگو که تو را بیشتر از خودم و کمتر از خدا دوست دارم٬

زیرا که به خدا اعتقاد دارم و به تو نیاز

ارزش یه بار خواندن رو داره.....

درد عشقی کشیده ام که مپـرس

            زهـر هجری چشیده​ام که مپــرس

گشتــه ام در جهــان  و  آخــر کـار

           دلبـــری بــر گـزیــده ام کـه مپــرس

آن چنــان در هــــوای خـــاک درش

            مـی رود آب دیـــده ام کــه مپــرس

من بـه گوش خـود از دهانش دوش

           سخنـانــی شنیــده ام کـه مپــرس

سوی من لب چه میگزی که مگوی

           لــب لعلـی گـزیــده ام کــه مپــرس

بـی تـــو در کلبــه گدایــی خـویــش

          رنــج هایـی کشیــده ام کـه مپــرس

همچـو حافــظ غریــب در ره عشــق

          بـه مقـامـی رسیــده ام کـه مپــرس

باور تلخ نبودنت...

تاوان کدامین اشتباه بود؟

توگفتی بمان و من ماندم.

اکنون که تو رفته ای...

من در کوچه های تنهایی به انتظار برگشت تو به بی کسی خود

خیره شده ام.

و نمیدانم آخر چه خواهد شد...

میروی و من نگاهت میکنم...

تعجب نکن که چرا گریه نمیکنم بی تو...

یک عمر برای گریستن وقت دارم...

ولی برای تماشای تو همین یک لحظه باقیست...

یک فرشته داشت می دوید

توی کوچه های آسمان

روی سنگفرش کهکشان

می دوید و هر کجا که می رسید

با گچ ستاره ها

با گچ ستاره ها

عکس یک شهاب می کشید

می دوید و خنده هاش نور بود

غصه را بلد نبود

غصه از بهشت دور بود

می دوید و ناگهان

دامنش به ابر ها گرفت و لیز خورد

از کنار خانه ی خدا چکید

قطره قطره روی خاک مرد

هیچ کس ولی نگفت

آن فرشته ای که می دوید ، کو

جای او چقدر خالی است

آی ای خدا ، تو لااقل بگو .

همیشه میگن سکوت علامت رضاست ، اما من میگم نه
بعضی وقتها سکوت میکنی چون اینقدر رنجیدی که نمی خوای حرف بزنی . . .
بعصی وقتهام سکوت می کنی چون واقعا حرفی برای گفتن نداری . . .
گاهی مو قعها سکوت یه اعتراضه ،گاهی موقع هام انتظاره.
اما بیشتر وقتها سکوت واسه اینه که هیچ کلمه ای نمی تونه غمی رو که تو وجودت داری،توصیف کنه...........

مرااين گونه باوركن...

كمي تنها...

كمي خسته...

كمي از يادهارفته...

خداهم ترك ما كرده خدا ديگر كجا رفته؟؟؟؟

نمي دانم مرا ايا گناهي هست؟؟؟

كه شايد هم به جرم ان غريبي وجدايي هست...

مرا اينگونه باور كن... كمي تنها... كمي خسته...

ايـنـکـــه ميـان دسـتـانَـتـــــ ،

لـحـظـه اے چـشـــم هــــايــــم را بـبـنــــدم

و دنـيــــا بـــه سکـوتـــــِ

صـــداے نَـفَـس هــايَـتـــــ فــــرو رَوَد

نميــــدانــــــے ،

هـيـجـــانــــے ستـــــ . . .

♥

♥

بانــو کـه صدایمـ میکنیــــ

 تمام احساساتــــ دخترانه امـــ را

 میپیچمـــ میانـــ پوششیـــ از عشقـــ

 و میگذارمـــ میانـــ دستانـــ مردانه اتـــــ ...

گرمـایــــی بـوده ام همیشـــه 

ولــــی . . .

بیـن خـودمــــــان بمـانـد

سـرمـایـــی می شـوم

وقــتـــــی

پــــای آغــوش تــ♥ــو در مـــیـــان بــاشــد...

حـــالا که رفته اے
دلـــم براے تــو
بيـــشتر از خودم مـــےســوزد
فـــکر مــےکـني
کســـےبه انـــدازه ے مـــن
دوســـتت خواهـــد داشـــت ...!؟

این روزها هر کسی می اید و برای خودش معنی میکند

هر چیزی را

این روزها دلم میخواد خودم نباشم

این روزها دلگیرم

این روزها دیگر به روز شباهتی ندارد

هر چه هست نیست شده

این روزها

هر کسی میخواهد بیاید و دستم را بگیرد و بگوید نه بهار اینطور نیس

نمیدانم چطوری است که من همیشه اشتباه میکنم

این روزهای لعنتی من

که انگار هیچ وقت تمام نمیشود

نمیدانم چشمم کردند

کدام چشم امد

وخوشبختی دستهایم را دزدید نمیدانم....

به جان هر چه ستاره در دل اسمان است قسمت میدهم

وقتی می ایی ومعنی شعرهایم را میفهمی

برایم دعا کن

تا شاید این روزها بلاخره روز شود

یه پسر با یه نگاه از یه دختر خوشش میاد و عشق اول از طرف اون شروع می شه و تا جایی که زندگیشو پای عشقش می ذاره . اما دختره حرفشو باور نمی کنه ، چون : یه چیزایی از قبل دیده و شنیده . تا دختره میاد حرف پسره رو باور کنه ، پسر دلسرد و خسته می شه و میره سراغ یکی دیگه . بعد که دختره تازه تونسته حرف پسره رو باور کنه ، میره طرف پسره … اما پسره رو با یکی دیگه میبینه … اینجاست که می گه حدسم درست بود و پسر ها همه اینجورین … و اون اشتباهی رو می کنه که قبلا شنیده بود … و همه چیز از بین میره و این قانون برای همه تکرار می شه ولی تقصیر کیه و مشکل اصلی چیه ؟!؟!؟!

چشمانم به نگاهت حسودی می کنند

و نگاه مشتاق و تشنه تو

به دستان گریزان من

ناگسستنی است..

چقدر خستگی ناپذیرست...

آشوب نگاه تو

بی انصاف ببین دونه به دونه ی این اشکا رو واسه تو ریختم

گل مغرور قشنگم...

غم نگاه آخرت تو لحظه ی خدافظی  

گریه ی بی وقفه ی من تو اون روزای کاغذی

قول داده بودیم ما به هم که تن ندیم به روزگار

چه بی دووم بود قولمون جدا شدیم آخرکار

تو حسرت نبودنت... من با خیالتم خوشم...

با رفتنم از این دیار آرزوهامو میکشم...

کوله بارم پره حسرت... تو دلم یه دنیا درده  

مثل آواره ای تنهام تو خیابونی که سرده....

تا خیالت به سرم میزنه گریم میگیره..

آروم آروم دل تنگم داره بی تو میمیره

گل مغرور قشنگم من فراموشت نکردم

بی تو دنیا رو نمیخوام

!!میرم و برنمیگردم!!

دلایل بودنم را مــــــــرور میکنم هر روز!
هر روز از تعدادشان کــــــــم میشود!
آخرین باری که شمردمشان
تنها یک دلیل برایم مانده بود..!
آنهــــــــــم دیدن تو بود !!

خاطراتت صف کشیده اند !
یکی پس از دیگری …
حتی بعضی هاشان آنقدر عجولند که صف را بهم زده اند !
و من …
فرار می کنم
از فکر کردن به تو
مثل رد کردن آهنگی که …
خیلی دوستش دارم خیلی !

بی تو یک روز در این فاصله ها خواهم مرد
مثل یک بیت ته قافیه ها خواهم مرد
تو ک رفتی همه ثانیه ها سایه شدند
سایه در سایه این ثانیه ها خواهم مرد
موج ها بی تو ز بی رنگی دریا گفتند
موج در موج در این فاصله ها خواهم مرد

این روزهــــایم به تظاهر می گذرد...

تظاهر به بی تفاوتی،

تظاهر به بی خیـــــالی،

به شادی،

به اینکه دیگــــر هیچ چیز مهم نیست...



اما . . .



چه سخت می کاهد از جانم این "نمایش"

ماه من حوصله كن، داد زدن ممنوع است
دل ِ دلسوختـه را باد زدن ممنـوع است
تیشه بر ریشه فرهـاد زدن شیـرین است
حـرفی از پیشه فرهـاد زدن ممنـوع است
شادی از منظــر این قوم گناهی‌ست بزرگ
بـزن آهنگ، ولی شـــاد زدن ممنوع است

انسانهای پاک و ساده را با تمام وجود دوست دارم
همانهایی که بدی هیچکس را باور ندارند
همانهایی که برای همه لبخند میزنند
همانهایی که بوی ناب “آدم” میدهند
و من باور دارم که وجود نازنینت شایسته دوست داشتن است . . .

خدایا ؛
اون دنیا که خواستی گناهان یواشکی مونو نشون بدی ، لطفاً گریه های یواشکی مون رو هم نشون بده ......!

یه بغضی تو گلومه که منو از ریشه سوزونده * به جز همین یه قاب عکس واسه من از تو چی مونده
تو آسون پا گذاشتی رو تموم خاطرات مون * همون بهتر که این عشقو بریزی از دلت بیرون
یه حسی تو دلم میگه تو دیگه برنمیگردی * دیگه حرفی نزن با من واسه ابراز همدردی
نگو این زندگی بی من واست میگذره به سختی * شنیدم همه جا گفتی کنار اون چه خوشبختی
تموم زندگیم اینه آره همین یه قاب عکس * تو هم عکس منو داری روی طاقچه است ولی بر عکس........

درد یک پنجره را پنجره ها می فهمند
معنی کور شدن را گره ها می فهمند
سخت بالا بروی ، ساده بیایی پایین
قصه تلخ مرا سُرسُره ها می فهمند
یک نگاهت به من آموخت که در حرف زدن
چشم ها بیشتر از حنجره ها می فهمند

...دوﺑﺎرﻩ ﺳﯿﺐ ﺑﭽﯿﻦ ﺣﻮا " ﻣﻦ "ﺧﺴﺘﻪ ام ﺑﮕﺬار از اﯾﻨﺠﺎ ﻫﻢ ﺑﯿﺮوﻧﻤﺎن ﮐﻨﻨﺪ

گذشت دیگر آن زمان که فقط یک بار از دنیا می رفتیم

حالا یک بار از شهر می رویم …

یک بار از دیار …

یک بار از یاد…

یک بار از دل …

و یک بار از دست …

هفت شهر عشق شهر اول: نگاه و دلربایی شهر دوم: دیدار و آشنایی شهر سوم: روزهای شیرین و طلایی شهر چهارم: بهانه،فکر،جدایی شهر پنجم: بی وفایی شهر ششم: دوری و بی اعتنایی شهر هفتم: اشک،آه،تنهایی

گفتم:خدایا از همه دلگیرم! گفت:حتی از من؟

گفتم:خدایا دلم را ربودند! گفت:پیش از من؟

گفتم:خدایا چقدر دوری! گفت:تو یا من؟

گفتم:خدایا تنها ترینم! گفت:پس من؟

گفتم:خدایا کمک خواستم! گفت:از غیر من؟

گفتم:خدایا دوستت دارم! گفت:بیش از من؟

گفتم:خدایا اینقدر نگو من! گفت:من توام،تو هم من

بی وفا !!  ایـن روزهـا نـه مـجـالـی  بـرای دلـتـنـگـی دارم
و نـه حـوصـلـه ات را..  ولـی بـا ایـن هـمـه،  گـاه گـاهـی دلـم هـوای تـو را مـیکـنـد .

درکودکی در کدام بازی راهت ندادند؟...که امروزاینقدردیوانه وار...تشنه ی بازی کردن بادل ادم هایی...؟واقعاکه

روی آن شیشه ی تب دار تو را ها کردم ، اسم زیبای تو را با نفسم جا کردم ، شیشه بدجور دلش ابری و بارانی شد ، شیشه را یک شبه تبدیل به دریا کردم ، با سر انگشت کشیدم به دلش عکس زیبای تو را ، عکس زیبای تو را سیر تماشا کردم .

گاهی باید بی رحم بود
نه با دوست
نه با دشمن
بلکه با خودت
و چه بزرگت می کند آن سیلی که خودت می خوابانی توی صورتت
تا دیگر به قلبت خیانت نکنی...